Bert Postma

Bert Postma is 75 jaar en woont met zijn vrouw al meer dan 50 jaar in onze wijk, en ook al ruim 10 jaar is hij een graag geziene vrijwilliger in het MFC De Wijert. Ik heb inmiddels al een x aantal bewoners uit mogen lichten voor onze wijk, maar Bert is tot nog toe de recordhouder als het gaat om het aantal jaren dat iemand woont in onze wijk De Wijert.

Op een zonnige zaterdagochtend in oktober word ik door Bert en zijn vrouw warm onthaald in de Jacques Perkstraat met een goede bak koffie. Bert vertelt mij direct over het mooie uitzicht waarvan zij mogen genieten in hun straat. Ook al meer dan 50 jaar lang wonen Bert en zijn vrouw in de Jacques Perkstraat. Niet op hetzelfde adres maar dus wel in dezelfde straat. Ze begonnen ooit aan de overkant van de straat aan de oneven kant met een wat kleinere flat met 2 slaapkamers. Maar toen Bert zijn vrouw zwanger raakte van de tweede verhuisden ze naar de overkant naar een appartement met 3 slaapkamers. Dit was wel zo praktisch, en weer wat jaren later zijn ze letterlijk 1 deur rechts verhuisd waar Bert en zijn vrouw nu nog steeds wonen. Net wat meer ruimte en dus een prachtig uitzicht. Onze wijk staat bekend om de zogeheten stempelbouw met lage flats, dit is precies waar Bert nu nog steeds woont met zijn vrouw. Alleen geen uitzicht op een flat tegenover hun maar vrij uitzicht met een paar prachtige bomen. Iets wat wel vrij uniek is in onze wijk. Vaak kijk je toch uit op een andere flat als je in zo’n lage flat woont.

En het bevalt Bert en zijn vrouw nog steeds goed in onze wijk. Alleen lichamelijk wordt het wel wat zwaarder. De boodschappen omhoog tillen en het beklimmen van de trappen. Er zit helaas geen lift in deze flats wat helaas waarschijnlijk toch gaat betekenen dat Bert en zijn vrouw hier niet voor altijd kunnen blijven wonen. Bert heeft gedurende zijn werkende leven altijd als chauffeur gewerkt voor de commissaris van de toen nog koningin. En fantastische baan waar Bert misschien wel miljoenen kilometers mee heeft afgelegd door provincie en ook verder.

Bert werkte tot zijn 65^e en mocht toen met pensioen. Daarvoor was hij nooit echt actief in zijn eigen wijk geweest. Uiteraard werden de kinderen wel in de buurt naar de (kleuter)school gebracht en werden er boodschappen gedaan bij de winkels in onze wijk, maar veel meer binding met onze wijk was er tot Bert zijn pensioen niet. Met de nadruk op was.

Want nu Bert alweer zo’n 10 jaar van zijn pensioen mag genieten is hij een behoorlijk betrokken buurtbewoner geworden. Het MFC De Wijert kende Bert 10 jaar geleden eigenlijk nog niet, maar nu is hij er kind aan huis. Klaverjassen is 1 van Bert zijn grote passies. Bert werd 10 jaar geleden lid van de klaverjasclub in het MFC en werd vrijwel direct gevraagd er voorzitter van te worden. En dat heeft hij met beide handen omarmd. Nu is Bert sowieso 2 dagen per week in het MFC aan het klaverjassen en stuurt hij die groepen aan. Er is een fanatieke avondgroep die echt heel serieus klaverjast, en er is ook nog een middaggroep die meer recreatief en voor de lol klaverjast.

Daarnaast maakt Bert ook nog regelmatig mooie foto’s voor en in onze wijk. Onder andere voor deze wijkkrant, ook wel eens voor het MFC en vaak op zaterdagmiddag bij het voetballen.

Ik vroeg aan Bert of er ook dingen zijn die hij niet leuk vindt in de wijk. Het gedrag van met name scooters en ook wel fietsers bij het winkelcentrum, dat is wel een ergernis. Die scheuren daar vaak en hard voor de winkels langs, waar ik Bert regelmatig tegenkom als hij aan de koffie zit bij Sip Bloemberg, kan dat niet anders?